به گزارش «سراج24»، سایت تبیان نوشت: چهارشنبه گذشته سومین جشنواره جام جم برگزار شد و لیلا زارع به خاطر بازی در سریال «ارمغان تاریکی» جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کرد. با بازیگر نقش «سارا» در این سریال به گفت و گو نشستیم.
این سریال از ساعت 20 فردا به صورت شبانه روی آنتن شبکه سه می رود. جلیل سامان با ساخت این سریال که نخستین بار سال 89 پخش شد نشان داد که استعداد ویژه ای در روایت تاریخ معاصر دارد. همانگونه که در سریال «پروانه» هم این توانایی را به اثبات رساند.
لیلا زارع کار بازیگری را با حضور در فیلم «ما همه خوبیم» آغاز کرد و اتفاقا در همان گام نخست موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او در جشنواه فیلم فجر امسال با سه فیلم «گنجشکک اشی مشی»، «با دیگران» و «شیفتگی» حضور پررنگی دارد.
* شما حرفه بازیگری را در سینما با فیلمی شروع کردید که اتفاقا برای تان با موفقیت توام بود و باعث شد جایزه معتبر جشنواره فجر را به خاطر آن بدست بیاورید. یعد از آن عمده تمرکزتان روی فیلم های سینمایی بود تا این با سریال «ارمغان تاریکی» بیش از پیش شناخته شدید و حتی موفق به کسب جایزه شدید. تا قبل از این پیشنهاد مناسب برای حضور در سریال نداشتید یا شخصا مایل به حضور در مجموعه های تلویزیونی نبودید؟
اتفاقا پیشنهادهای خوبی برای بازی در سریال داشتم اما با وجه شهرت که ماهیت بازیگری است چندان کنار نیامده بودم ، در این باره تردید داشتم که البته فکر اشتباهی بود . ضمن این که روند کاری ام در سینما مساله شهرت را به تاخیر می انداخت؛ نوع سلیقه ام در سینما به گونه ای است که در هر فیلمی بازی نکرده ام. چیزی که همیشه برایم مهم بوده این که خود اثر فارغ از مدیومش ( سینما، تلویزیون ، تئاتر) دارای کیفیت باشد. در واقع آن چه حائز اهمیت است فیلمنامه،کارگردان، گروه تولید و کاراکتر است و من سعی می کنم این نگاه را در آینده هم داشته باشم.
* وجه تمایز «ارمغان تاریکی» برای پذیرش نقش سارا چه بود؟
«ارمغان تاریکی» همه این ویژگی ها را داشت و دلم نیامد در آن حضور پیدا نکنم چرا که متنش خوب و کامل بود. چیزی که کمتر به آن پرداخت می شود عشق نابی است که بعد از تعهد بوجود می آید. کارهایی زیادی درباره خیانت ساخته می شود اما این سریال خیلی زیبا عشق را نشان می داد. همان موقع حس می کردم «ارمغان تاریکی» کار خوبی خواهد شد و با تمام انرژی رفتم که کارم را خوب انجام دهم.
* هم نتیجه تلاش شما وهم دقت نظر بالای جلیل سامان به عنوان کارگردان باعث شد موقع پخش «ارمغان تاریکی»ارتباط خوبی با مخاطبان برقرار کند. حالا هم که در جشنواره جام جم باوجود حریفان قدرتمند یکه تازی کرده.
به شخصه دقت و وسواس زیادی نسبت به کاراکترم داشتم. دیگر بازیگران هم همین دقت و وسواس را داشتند. منتهی چیزی که باعث می شود در نهایت نتیجه تلاش ها به ثمر بنشیند کارگردانی کار است.نتیجه تلاش همه عوامل به علاوه تسلط و کارگردانی درست آقای سامان شد مجموعه «ارمغان تاریکی».
* خیلی ها انتظار داشتند در کار بعدی جلیل سامان هم حضور داشته باشید. چرا فرصت این همکاری در سریال «پروانه» پیش نیامد؟
آن موقع مشغول کار دیگری بودم ولی راستش دوست نداشتم این اتفاق بیفتد و قطعا هم نظر آقای سامان همین بوده. هر دو نخواستیم «سارا»را تکرار کنیم.
* در «سرزمین کهن » باز هم سریالی تاریخی را تجربه کرده اید. همکاری با کمال تبریزی چطور بود؟
من در فاز دوم «سرزمین کهن» با آقای تبریزی همکاری داشتم و نقش کاراکتری را ایفا کرده ام که ترلان پروانه کودکی آن را بازی کرده اند. این کاراکتر در فاز سوم سریال هم حضور دارد که البته کار فعلا متوقف است. آقای تبریزی کارگردان مسلطی هستند که به خاطر آرامشی که در کار دارند همکاری با ایشان بسیار لذت بخش می شود.
* کمی هم درباره فیلم های تان که در جشنواره فجر به نمایش درخواهد آمد صحبت کنیم. تجربه بازی در «گنجشکک اشی مشی » چطور بود؟
می توانم بگویم سخت ترین نقش کارنامه ام بود چون ویژگی هایی داشت که هر کدام کار من را سخت تر می کرد. اولا مادر است و برای من که مادر نیستم طبعا درآوردن آن کار سختی بود. او کارگر است؛ معتاد بوده و هنوز هم اثرات اعتیاد در او هست. واقعا جسارت کردم و نقش را پذیرفتم. این کاراکتر لحظات زیبای زیادی دارد که اوج آن مواجه شدن با فرزندش است. او به خاطر خود بچه فداکای می کند و قصد ترک او را دارد. می داند این اولین و آخرین باری است که دخترش را می بیند. از آن طرف بچه نمی داند که این زن مادرش است. این سکانس خیلی روی من اثر گذاشت؛ سکانس عجیبی بود.
* کاراکترتان در «با دیگران» زنی است که باردار نمی شود و به نوعی نقطه مقابل «گنجشکک اشی مشی» است. از آن سو «شیفتگی» فیلمی است که حال و هوایی زنانه دارد.
«با دیگران» درباره ارتباط آدم ها با یکدیگر و مشکلات آن ها است . این که آدم ها چقدر می توانند با کمک همدیگر مشکلات را مرتفع کنند. کاراکترم در این فیلم به خاطر مشکل بارداری چالش هایی دارد که سعی کردم بخوبی آن را به تصویر بکشم. «شیفتگی» هم درباره یک خانم هنرمند است که کار موسیقی می کند و درگیر مشکلاتی است . کاراکتر اصلی این فیلم را خانم تیموریان بازی کرده اند و به نظر من در این فیلم مثل همیشه خیلی خوب بوده اند. با توجه به این که این جا نقش شان متفاوت بود بسیار خوش درخشیده اند.
* مسیر بازیگری شما به گونه ای بوده که می توان وسواسِ انتخاب را در آن دید. حالا و در مرز پختگی قصد دارید همین رویه را ادامه دهید یا ممکن است در انتخاب نقش ها کمی سهل گیرتر باشید؟
من فکر می کنم بازیگری اصلا شغلی نیست که با سهل انگاری به آن نگاه کرد. به خاطر این که من شخصا برای مخاطبم که وقت می گذارد و کاری را می بیند احترام فراوانی قائلم. اگر بخواهم با سهل انگاری وقت مردم را بگیرم احساس گناه می کنم. بازیگری شغل سختی است و من از اولین کارم این طوری به آن نگاه کرده ام که باید برایش زحمت بکشم. همیشه هم این نکته تیتر اول ذهنم بوده.
* با این حال بعضی ها بعضی نقش را صرفا برای پولش قبول می کنند. حتی اگر آن نقش را دوست نداشته باشند.
مشکلات مالی من ِ نوعی به خودم مربوط است . حتی در شرایط سخت مالی این اجازه را به خودم نداده ام کاری را بازی کنم که به آن ایمان نداشته ام. بحث دوست داشتن یا نداشتن یک کارکتر نیست بحث درست بازی کردن آن است. شاید کاراکتری را دوست نداشته باشم اما ممکن است این قدر خوب پرداخت شده باشد که من بازیگر بپذیرم آن را بازی کنم. مهم شخصیت پردازی درست نقش است. روند کاری ام گویای این مساله است و سعی می کنم از این مسیر عدول نکنم.
